Informacja dla tych, którzy (jeśli są tacy) za moim pośrednictwem wsparli 1% podatku (lub w innej formie) śmiertelnie chorą córeczkę mojej najlepszej koleżanki: na konto malutkiej Hani spłynęły wreszcie środki i można przeczytać ile i na co zostaną i na co już zostały przeznaczone na blogu:
http://haniamaczynska.blogspot.com/2010/11/1-dotar.html
Polecam raz jeszcze ten blog. Sama zawsze unikałam tego typu lektury ze strachu przed cierpieniem, także czyimś. Ten blog jakoś uczłowiecza cierpienie (choć wiem ile mamę kosztuje pisanie i upublicznianie tego co przeżywa w związku z chorobą dziecka), jest autentyczny i nie epatuje strasznymi opisami, jest ciepły jak tylko matka ciepła być potrafi.
Wiem, że Monice ciężko prosić kogokolwiek o cokolwiek, więc ja, domyślając się, że suma, którą otrzymali rodzice Hani, choć wydaje się znaczna, to przy charakterze choroby Canavan, będzie tak naprawdę kroplą w morzu potrzeb, nie omieszkam przy następnej akcji PITowej kolejny raz zaapelować o ofiarność, a także i teraz o nią apeluję.
